Eğer kadere hüznü, perişanı ben yazsaydım;
bunu da kendimi bilmezce dile getiriyor olsaydım aynen şu şekilde:
Ben yazdım kadere hüznü, perişanı
Sonu gelmez yinede bitemez ümitler
Ama yoksa bahçemin eski şanı
Sebebi koparılan çiçeklerBen yazdım ulan diye başladığım bir cümleyi "ama" ile devam ettirmemeye büyük özen gösterirdim. nerede o kendini bilmez gürleme ve cahil cesareti şimdi?
Koskoca Sertap Erener kalksın kadere hüznü, perişanı ben yazdım diye bas bas bağırsın, ondan sonra "ama" yoksa bahçemin eski şanı sebebi koparılan çiçekler desin.
oldu mu şimdi annem?
Kalkmış kadere meydan okuyosun seni yazı tahtası gibi kullandım ben ulan elimin kiri kader diyorsun, ondan sonra da gelip bana 3-5 tane boynunu bükmüş orkideyle, bir avuç karanfilin lafını yapıyorsun. bende o toplar olsa büyük dağların yaratılmasına yardım ettim, küçük dağları bizzat ben yarattım, ovaları da osurarak yaptım şeklinde bir forsum olsa tüm çiçeklerin kafası kopsa, dımdızlak kalsa bahçem, kel kalsa tüm çiçeklerim...kelimi öp annem derim.
işin aslı senden de aynını yapmanı beklerdim be Sertap Erener...
Senin yüzünden burda ben kadere hayal kırıklığını ve boş işlerle uğraşmanın verdiği bitkinliği yazdım. Kayıtlara geçsin lütfen. Bu da mı gol değil hakim bey?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder